การต่อสู้เพื่อการบรรจุราชการของแพทย์รังสิต โดย ชเนษฎ์และเพื่อนๆ

การต่อสู้เพื่อการบรรจุราชการของแพทย์รังสิต โดย ชเนษฎ์และเพื่อนๆ

ความสำเร็จแพทย์รังสิตกับการบรรจุราชการ 2554

ชเนษฎ์ ศรีสุโข : bloggla.com

ในอดีตที่ผ่านมา นักศึกษาแพทย์รังสิต ถูกกีดกันไม่ให้เข้ารับการบรรจุราชการ มีความพยายามไม่ให้เข้าจับฉลากจัดสรรพื้นที่ และสมัครทุนแพทย์พี่เลี้ยงของโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชนบท (CPIRD)

ในอดีต จวบจนถึงสมัยปี 2553 ที่พวกเราเกี่ยวนั้น ผู้ใหญ่ทั้งในมหาวิทยาลัยรังสิต และผู้เกี่ยวข้องในกระทรวง ไม่ให้ความเมตตากับหนทางหลังเรียนจบของพวกเรา จนเกือบหมดอนาคต
เราถูกกีดกันไม่ให้เข้ารับการบรรจุราชการ มีความพยายามไม่ให้เข้าจับฉลากจัดสรรพื้นที่ และสมัครทุนแพทย์พี่เลี้ยงของโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชนบท (CPIRD)

เมื่อปรึกษาผู้ใหญ่ฝั่งมหาวิทยาลัย หลายคนกลับบอกให้เรายอมรับสภาพ เพราะว่าเราเป็นเอกชน จบเอกชน ต้องทำใจ

ทั้งที่เวลาก่อนเข้าเรียน มหาวิทยาลัยรังสิตโฆษณาเป็นดิบดีว่าเรียนจบแล้วมีอนาคต แถมไม่ต้องใช้ทุนรัฐบาล

ข้อเท็จจริง กลายเป็นว่า จบมา ถ้าไม่ไปใช้ทุนเพิ่มพูนทักษะ ก็จะไม่ได้ใบรับรองการเพิ่มพูนทักษะซึ่งเป็นใบเบิกทางสำหรับการเรียนต่อเฉพาะทาง!!!

ความจริงในประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้น (แต่มหาวิทยาลัยจะไม่บันทึกไว้) คือ ความพยายามของนักศึกษาแพทย์รังสิต รุ่น 17 ที่ผลักดัน โดยการพูดคุยขอความเมตตาจากผู้ใหญ่เหล่านั้น เพื่อให้ได้ไปเข้าโครงการเพิ่มพูนทักษะ  ให้มีสิทธิเท่าเทียมกับแพทย์รัฐบาลมากขึ้น
(จริงๆ ในประวัติศาสตร์ สมัยรุ่นพี่รุ่นก่อนๆ มีความพยายามผลักดันแก้ไขปัญหาเป็นครั้งๆ แต่ยังขาดปัญหาความสืบเนื่องในการดำเนินการของผู้ใหญ่ ก็จะเกิดปัญหาซ้ำเดิมขึ้นมาทุกปีไป)

ในระยะแรก  ของการพยายามพูดคุย ไม่ได้รับการตอบสนองเท่าที่ควร พูดคุยหลายครั้ง ไม่เกิดผล

ภาพตัวอย่างด้านล่าง คือ ตัวอย่างการรวมตัวพูดคุยกับคณบดีรังสิตท่านปัจจุบัน นพ.สุรวิทย์ เตชธุวานันท์ เมื่อ 29 ตุลาคม 2553 หลังจากการพูดคุยผ่านตัวแทนนักศึกษาแพทย์หลายครั้ง ยังไม่สัมฤทธิ์ผล

เมื่อการพูดคุยหลายครั้งผ่านไป จากการพูดคุยระหว่างผู้ประสานงานนักศึกษาแพทย์ กับผู้ใหญ่ในมหาวิทยาลัย ยกระดับกลายเป็นการรวมพล พูดคุย โดยนักศึกษาแพทย์จำนวนมากกว่า100คน

เรื่องก็ยังไม่คืบหน้าเท่าที่ควร…

จนเกิดปรากฏการณ์ คลิปกระจาย ในคณะแพทย์แห่งนี้ขึ้น ถึง ไตรภาค

คลิปวิกฤตใหม่ ภาคแรก

คลิปวิกฤตใหม่ ภาคสอง

คลิปวิกฤตใหม่ ภาคสาม

จากปรากฏการณ์คลิปกระจาย ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้น ทำให้นักศึกษาแพทย์พูดคุยกับผู้ใหญ่ได้มากขึ้น

การประสานงานกับกระทรวงสาธารณสุข จึงได้เกิดขึ้น ผ่าน อ.นพ.ศุภชัย คุณารัตนพฤกษ์ กรรมการแพทยสภา และ อ.พญ.วารุณี จินารัตน์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลราชวิถี ทั้งสองผู้เมตตานักศึกษา

จนไปถึงการที่แกนนำนักศึกษาแพทย์ ได้ขอเข้าพบ อ.นพ.ไพจิตร์ วราชิต ปลัดกระทรวงสาธารณสุข ขณะนั้น เพื่อเข้ากราบเรียนแสดงความขอบคุณในความเมตตาที่ท่านมอบให้แก่เรา

การผลักดันของนักศึกษาแพทย์รังสิตรุ่น17 จึงนำมาถึงความสำเร็จ 3ข้อใหญ่ คือ
1.เรียนจบรังสิต ได้จับฉลากเพิ่มพูนทักษะ พร้อมแพทย์รัฐบาล
2.ได้สมัครแพทย์พี่เลี้ยง ของโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชนบท (CPIRD)
3.ได้บรรจุราชการ พร้อมแพทย์รัฐ!!!

ใคร่ขอกราบขอบคุณผู้ใหญ่หลายๆท่านที่ให้ความเมตตากับเรา

อนึ่ง

ยุคสมัยปัจจุบัน ปี 2554 CPIRD ยังถูกบริหารงานด้วยผู้บริหารท่านใหม่
อ.นพ.สมชัย นิจพานิช – ผู้อำนวยการ สำนักงานบริหารโครงการร่วมผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท
ท่านอาจารย์สมชัย เป็นท่านผู้บริหารที่มีเมตตาธรรมสูง
ต่างจากผู้บริหารท่านก่อน ที่ชื่อ XXXXX ที่ไม่เมตตาพวกเรา เพราะมีอคติกับมารดาของแพทย์รังสิตผู้ล่วงลับ อ.พญ.บุญเชียร ปานเสถียรกุล
จึงเป็นข่าวดีว่า นักศึกษาแพทย์รังสิต จะได้รับความเมตตามากขึ้น
เราจึงควรตอบแทนความเมตตา ด้วยการประพฤติปฏิบัติดี ต่อสังคม
และเป็นการไม่ทำให้กระทรวงสาธารณสุข และหน่วยงานรัฐบาลที่ให้โอกาสเรา ผิดหวัง อีกด้วย

บทสรุป

ถ้าค้นประวัติศาสตร์คณะแพทย์รังสิตก่อนหน้านั้น ก็จะพบว่า ความพยายามพัฒนาทุกครั้ง กลับล้วนเกิดขึ้นจากนักศึกษาแพทย์ก่อนทั้งสิ้น
ก่อนที่จะมีการตอบรับจากผู้ใหญ่ของมหาวิทยาลัย เพราะกลัวว่าจะเสียชื่อเสียงหากไม่ยอมตอบรับนักศึกษา (กลัวการประท้วงเป็นข่าว)

จนสุดท้าย เมื่อได้รับผลสำเร็จ ประโยชน์ล้วนกลับคืนสู่มหาวิทยาลัยทุกครั้ง และให้มหาวิทยาลัยเอาไปโฆษณาประชาสัมพันธ์ต่อได้

คำถามสำคัญ : ทำไมมหาวิทยาลัย ไม่คิดแก้ปัญหาใดใดเองก่อนนักศึกษา บ้าง???

สังคมถามมาตลอดกับการเปิดคณะแพทย์เอกชน คือ เจ้าของมหาวิทยาลัย ต้องการเรื่องผลกำไรตอบแทน หรือต้องการคุณภาพมากกว่ากัน

ผมตอบแทนเจ้าของมหาวิทยาลัยท่านไม่ได้ และพฤติกรรมที่ผ่านมาของท่านคงเป็นคำตอบในใจใครหลายๆคนแล้ว..

อย่างน้อย ผมตอบแทนนักศึกษาแพทย์รังสิตได้ ว่า

พี่น้องพวกเรา ส่วนใหญ่ ไม่ได้ต้องการเพียงผลกำไร ไม่ได้เป็นหมอเพราะต้องการเงิน แต่ล้วนอยากเป็นหมอเพื่อตอบแทนสังคม และได้ทำประโยชน์ให้เพื่อนมนุษย์

ทุกวันนี้ ศิษย์เก่าแพทย์รังสิตส่วนใหญ่ ทำงานในโรงพยาบาลรัฐและพื้นที่ชนบทห่างไกลครับ

uncial